Skydiving, Freedom park & Lion and Rhino park

Wauw wat een weken weer!! Er was al een tijdje sprake van gaan skydiven, maar het duurde even voordat het geregeld was. De eigenaar van de accommodatie wist een skydivingclub omdat hij zelf ook wel eens ging skydiven. Dus hadden we aan hem gevraagd of hij dat voor ons wilde regelen en toen werd het dus zaterdag de 22ste!!! Bijna het hele huis ging mee. We zijn rond 7 uur ’s ochtends vertrokken, want het was een uurtje rijden. We hadden ontbijt meegenomen, dus dit hebben we daar gegeten. Daarna kregen we een briefing over hoe het in zijn werk gaat. Alles werd uitgelegd en duidelijk gemaakt. Daarna moesten we een formulier invullen en tekenen. Hier stond ook in dat het je eigen verantwoordelijkheid is als je gewond raakt of zelf doodgaat!! Nou hier heb ik dan maar voor getekend..
We waren in totaal met 16 of 17 mensen, en per keer gingen er maar 2 of 3 van onze groep. Er waren natuurlijk ook andere mensen die wilde springen, dus het duurde allemaal best lang. Ik was als 1 van de laatste aan de beurt. Dus ik zag iedereen zich klaarmaken en instappen in het vliegtuigje en ik zag hoe ze landde, maar toen was ik eindelijk ook aan de beurt!!
We kregen zo’n soort overall aan, een blauwe. Daarover heen kreeg je een harnas, waarmee ik vast zat aan mijn begeleider. Ook kreeg je een brilletje op. Nou daar gaan we dan! Het vliegtuigje in. Dit is echt een heel erg klein vliegtuigje en we zaten er met 9 mensen in!! Dus dat was vrij krap en heeeeel erg warm. We zouden klimmen tot 10000 voet, maar toen het vliegtuigje op 6000 voet was werden ze gebeld door het vliegveld van Johannesburg, dat ze niet hoger mochten gaan vliegen. De reden wilde ze niet zeggen en ze konden ook niet zeggen hoelang het nog zou duren, dus we moesten weer landen!! Nouhou en ik wilde zo graag:O

Nou dus weer geland en weer terug naar de anderen. Die hadden allemaal zoiets van: wat is er gebeurd?? waarom zijn jullie terug?? Jeh en toen was het maar weer wat langer wachten. En uiteindelijk na een klein uurtje ongeveer konden we weer gaan! EINDELIJK.
Nu gingen we wel door tot 10000 voet! Eerst werd de briefing nog herhaald op 6000 voet. Op 8000 voet werd ik helemaal vastgemaakt aan mijn begeleider en toen op 10000 voet werd de deur opengemaakt. Ik ging ook nog als eerste. Schuifelend gingen we naar de deur en mijn begeleider ging op de rand zitten, en ik hing toen al van de rand af, dit was zo eng. Toen moest ik mijn hoofd achterover op zijn schouder leggen en dan 1,2,3 en toen vielen we!!! De vrije val was zo gaaf!! Het voelde echt vrij, echt een heerlijk gevoel. Maar dit ging best snel voorbij, want toen ging de parachute alweer open. En toen zweefde we door de lucht! Ik werd wat losser gemaakt, zodat het wat comfortabeler was. Ik mocht de ‘touwtjes’ vasthouden en eraan trekken zodat we gingen spinnen, of naar links of naar rechts gingen. Mijn begeleider heeft me ook van alles laten zien vanuit de lucht! Toen hebben we de landing nog even geoefend:P en toen zijn we lekker verder gezweefd.

Uiteindelijk moesten we weer landen, jammer genoeg. Het gebouw kwam steeds dichterbij. Bij het landen moest ik mijn benen voor me uit strekken en zodra mijn hakken de grond raken, me gewoon laten glijden en zo land je dan soepel op je kont. Jammer dat het voorbij was, maar wat een gaaf gevoel!! Dit ga ik ZEKER nog een keertje doen. Misschien niet meer in Zuid-Afrika, maar dan zeker als ik weer thuis ben.

Die volgende week op stage was het een drukke week. Er waren allemaal dingen gepland. Op dinsdag was er een retreat, dus een uitstapje van de afdeling. In eerste instantie zou ik mee mogen, maar maandag werd mij gezegd dat ik op de afdeling moest blijven omdat er andere vrijwilligers zouden komen helpen en ik zou hun dan moeten begeleiden omdat ik de afdeling het beste ken. Jammer, want ze gingen naar de dierentuin, dus dat werd best leuk. Woensdag was er een memorial service. Dit wordt iedere 2 maanden gehouden om de overledenen te eren en te herinneren. Hier worden dan liederen gezongen en gepreekt door pastors. Helaas waren er geen familieleden aanwezig. Ze hadden mij gevraagd of ik de kaarsen aan en uit wilde maken. Dit wilde ik wel doen, dan heb ik ook geparticipeerd hierin! Even voordat het begon, vroeg de hoofdzuster mij of ik wist hoe ze hier de kaarsen uitmaken, euhm.. Blazen misschien. Nee helaas, ik moest dit met mijn vingers uitmaken, omdat ik dan een beetje pijn zou voelen die de HIV geïnfecteerde patiënten ook voelen:O In mijn hoofd dacht ik ‘wat een flauwekul’ maar ik heb maar gezegd dat ik het zou doen. Dit moest ik er trouwens ook bij vertellen. Aan iedereen die daar zat, waarom ik de kaarsen zo uit moest maken. Toen het tijd hiervoor was, deed ik mijn verhaaltje en probeerde de kaarsen uit te maken, maar het lukte niet:P Het deed echt pijn, want het waren vrij grote vlammen. Uiteindelijk heb ik de kaarsen uitgekregen, maar heb er blaren aan overgehouden op mijn vingers!! Dit doe ik dus niet meer…
En toen was het donderdag en tijd voor de monthly celebration. Echt alles viel in een week. Deze celebration is voor de hele foundation en dit wordt iedere maand door een ander project georganiseerd. Deze maand was het onze beurt. Dus er werd een thema verzonnen, dit was HIV, infected or affected, create a better World. Hier ging dan de hele celebration over. Er moest gekookt worden voor iedereen. Uiteindelijk moesten we dan om half 5 naar TLF, dus moest ik een uur langer werken en dat was vermoeiend! Daar moesten de stoelen klaar gezet worden en om half 6 begon de celebration. Er werd natuurlijk weer gezongen en gebeden. Er werd wat verteld over het thema en toen moesten we de borden klaar maken. Er waren niet zoveel mensen gekomen en we hadden erg veel eten over. Het was wel heel erg lekker. Het was stamp wat ze gemaakt hadden. Ik weet niet hoe ik dit moet uitleggen, maar het is erg lekker.

’s Avonds zijn we nog naar de film geweest: Johnny English de tweede film. Dit was echt een leuke film!!

Vrijdag was er weer devotion, hier zijn we naar toe geweest omdat er wat problemen zijn in de foundation, en we dachten, dat wordt weer drama.. Het was inderdaad drama maar om iets anders… Er is altijd 1 vrouw die erg veel rare opmerkingen maakt. Die wist wel waarom er problemen waren in de foundation. Omdat er allemaal mensen zijn die het leuk vinden om te drinken en om op stap te gaan in het weekend. En deze mensen infecteren dan de andere mensen. Dus dat zijn rotte appels. Ook waren er mensen die niet geloven en daardoor heeft GOD zijn vertrouwen in deze foundation verloren en geeft hij ons Zijn zegen niet meer. Dus als je hier niet was om het werk van Jesus en God uit te voeren dan moest je maar je spullen pakken en oprotten!! Wij en de Duitse vrijwilligers voelde ons best wel aangesproken en we weten ook wel zeker dat ze het op ons bedoeld had en als ze nog veel meer gezegd had, waren we inderdaad opgestaan en weggelopen. We waren echt in shock dat iemand zoiets kan zeggen, maar goed. We hadden dus toch een beetje ons drama:P

Hierna hadden we toch echt even ontspanning nodig en zijn Susette en ik naar het Freedom Park geweest. Denise is met haar vriendje aan het reizen dus die zijn niet thuis. Auke en Angelique waren naar het Krugerpark, dus Susette en ik hadden de auto voor ons alleen en een beetje rust:P
Het Freedom park was echt heel erg mooi. Er zijn van allerlei monumenten en gebouwen, echt heel mooi. Je hebt ook een mooi uitzicht over de stad. We moesten wel steeds erg veel lopen. Toen we honger begonnen te krijgen zijn we terug gegaan naar de auto. We hadden een koelbox gekocht (een harde plastieken voor maar 10 euro!!) en we hadden wat lekkers gekocht en toen hebben een lekkere picknick gehad. Daarna hebben we nog wat rondgelopen en toen zijn we weer naar huis gegaan. Het was echt super warm die dag, dus zijn we meteen in het zwembad gesprongen toen we thuis kwamen.

Zaterdag zijn we naar het Lion and Rhino park geweest. Dit is maar een uurtje rijden vanaf ons huis dus vrij dichtbij. We waren met 10e gegaan, dus dat was wel gezellig. Eerst zijn we een stuk door het park gereden en zagen we vanaf een afstand een groepje leeuwen. Hier zijn we naartoe gereden en toen zagen we een leeuw midden op de weg liggen! Echt super gaaf. De andere leeuwen begonnen toen ineens te lopen en kwamen onze kant op. Ze liepen gewoon een paar meter voor onze auto langs, dit was echt mooi om te zien. Daarna gingen we verder en om 1 uur werden de wilde honden, cheeta’s en witte leeuwen gevoerd. Dit was echt een attractie, want het was heel erg druk. We moesten dan achter een auto aanrijden en dan konden we zien hoe ze gevoerd werden.
In dit park is ook een animal creche. Hier verblijven de jonge dieren. Voor 30 Rand kon je bij deze dieren komen en kon je ze aaien en met ze op de foto. Ik heb de leeuwen van dichtbij gezien en een cheeta. Dit was echt cool.

Zondag waren er plannen om naar Jo’burg te gaan, maar ik en Susette zijn thuis gebleven. Eerst wilde we lekker uitslapen. Toen ik wakker werd was het 10 uur op mijn ipod, dus kon ik nog even een uurtje slapen. Toen ik weer wakker werd was het ineens 12 uur, maar dit was op mijn telefoon. Dus toen schrok ik toch wel even. En toen besefte ik dat mijn ipod automatisch meegaat met de wintertijd van Nederland, maar dat is hier in Zuid-Afrika niet. Dus had ik tot 12 uur geslapen!! Nu hebben we dus een uur verschil. Hier is het een uur later dan in Nederland. Zondag heb ik wel veel aan mijn opdracht kunnen doen en ben ook echt opgeschoten.

Nu is het weer maandag en ben ik dit verhaal weer aan het typen op stage omdat ik moet wachten op Susette en omdat ik dus niets te doen heb:P

Heel veel liefs, knuffels en kusjes van mij!!!